ഊർ എന്ന് തമിഴ് പദത്തിൽ അവസാനിക്കുന്ന സ്ഥലനാമങ്ങൾ കേരളത്തിൽ ധാരാളമാണ്. തമിഴ് സംസ്‌കാരവുമായി അടുപ്പമുണ്ടായിരുന്നതിനാലാകാം മൂക്കന്നൂർ എന്ന പേര് വന്നത്. അതിപുരാതന കാലത്ത് ജനനിബിഡമായിരുന്ന ഈ പ്രദേശം പ്രകൃതിക്ഷോഭം പോലുള്ള കാരണങ്ങളാൽ ജനവാസമില്ലാതായെന്നും സമീപകലത്ത് ജനവാസം പുനരാരംഭിച്ചതാണെന്നും അനുമാനിക്കുന്നു.

ദശാബ്ദങ്ങൾക്കു മുമ്പ് ചീനംചിറയിൽ കണ്ടെത്തിയ കൽപടവുകളും, കൽക്കെട്ടുകളും പുതംകുറ്റി ഭാഗത്ത് കാണപ്പെട്ട മുനിയറകളും മൺഭരണികളും നൂറ്റാണ്ടുകൾ പഴക്കമുള്ള കൂട്ടാല ദേവീക്ഷേത്രവും സമീപത്തെ ആൽമരവും, തേവർക്ക ക്ഷേത്രത്തിലെ ആറാട്ടുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ആറാട്ടു പുഴയും മുകളിൽപ്പറഞ്ഞ അനുമാനത്തെ ബലപ്പെടുത്തുന്നു.

മൂക്കന്നൂർ ഒരു കാർഷിക ഗ്രമമാണ്. ഇവിടത്തെ പൂർവ്വീകർ കൃഷിയെ ജീവിത മാർഗ്ഗമായി സ്വീകരിച്ചവരാണ്. ഭൂപ്രകൃതിയനുസരിച്ചു മുക്കന്നുരിന്റെ വടക്ക് കിഴക്ക് ഭാഗം ഉയർന്നതും മലമ്പ്രദേശവുമാണ്. തെക്ക് പടിഞ്ഞാറു ഭാഗം താഴ്ന്ന പ്രദേശവും സമതലവുമാണ്. ഇവിടെ ഫലഭൂയിഷ്‌ഠമാണ്. മലമ്പ്രദേശം പാറക്കെട്ടുകൾ നിറഞ്ഞതാണ്.

മഴയിൽ നിന്നും ആണ് പ്രധാനമായും ജലം ലഭിക്കുന്നത്. ഇതിന് പുറമെ ചാലക്കുടി പുഴയിൽ നിന്ന് ഇടതുകര മെയിൽ കനാലിലൂടെ ആവശ്യത്തിന് വെള്ളം ലഭിക്കുന്നുണ്ട്. കൂടാതെ പൂതംകുറ്റി നോർത്ത്, പൂതംകുറ്റി സൗത്ത്, ദേവഗിരി, അട്ടാറ, മഞ്ഞപ്ര, കൊമര പാടം, ആഴകം, മുണ്ടപ്പിള്ളി ബ്രാഞ്ച് കനാലിലൂടെ ജലസേചനം സാധ്യമാകുന്നു. ഇടമലയാർ കനാലിലൂടെ തുറവൂർ നിന്ന് വരുന്ന ജലം കാളാർകുഴി ഭാഗത്തെ ജലക്ഷാമം പരിഹരിക്കുന്നു.

ഇതിന് പുറമെ ചാലിൽചിറ, ചീനംചിറ, വലിയചിറ, കൊച്ചുചിറ, എങ്ങളിചിറ, പറമ്പിചിറ, വാതക്കാട് ചിറ, കടുംപാടം കിഴക്കേചിറ, കടുംപാടം പടിഞ്ഞാറെ ചിറ, ചാണേക്കാട്ട് ചിറ, അട്ടാറ കിഴക്കെ ചിറ, അട്ടാറ പടിഞ്ഞാറെ ചിറ, പഴംചിറ, പറമ്പയം ചിറ, ഒലിവേലി ചറ, കുണ്ടുംപാടം ചിറ, പാപ്പിള്ളി ചിറ, കോഴിക്കുളം, പട്ടരുകുളം, കണച്ചികുളം, ആറാട്ടുപുഴ, ഭരണിപ്പറമ്പ് തോട്, മൂലേപ്പാറ തോട്, പുല്ല തോട്, എത്തളി, കൊമരപാടം തോട് തുടങ്ങിയവയെല്ലാം മൂക്കന്നൂരിലെ പൊതുജല സ്രോതസ്സുകളാണ്.